STRACIŁAM ZAUFANIE
Co mi zabrałeś z mej duszy
Najcenniejszą rzecz
Urażona ma duma
Zapłakana, szukająca
Pocieszenia, ukojenia
Wianek straciłam bo ci wierzyłam
Rzecz nie do odrobienia
Zhańbiłeś mnie
Nie będę już tą osobą
Z pretensją do ciebie
Mniej mnie w pamięci
Już nie będę nigdy
Twą narzeczoną
Choć byłam zhańbiona
Nowe życie ułożyłam
Nowego mężczyznę znalazłam
Choć trudno mi się pozbierać
Uczę się życia na nowo.
autor
Pioru
Dodano: 2010-08-27 08:47:10
Ten wiersz przeczytano 855 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
No wiesz,do tego trzeba dwojga,gorzej jest,jak zabija
facet od środka.