Stracona przyjaźń.

Usiądź sobie w kącie sam,
przypomnij sobie początek nasz.
Te spojrzenie, myśli swe,
Wtedy kiedy w głowie twej,
nienawiść do mnie narodziła się.

Lecz z czasem uczucie Te,
W koleżeństwo przeobraziło się.
Relacje nasze zgłębialiśmy wciąż,
w wielką przyjaźń zmieniając to.
Chodź kłutnie wielkie
i te mniejsze bywały też,
Dlaczego zniszczyć wszystko chcesz?

Zbyt wiele stron,
poróżniło przyjaźń tą.
Choć taka kolej rzeczy jest,
muszę pamiętać, że:
Nic nie może wiecznie trwać!

autor

Majkelo

Dodano: 2011-01-11 16:08:11

Ten wiersz przeczytano 672 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie