Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Stracony Na Zawsze


Odwiedzam Go codziennie i jestem z
Nim po parę godzin,
Nikt mnie nie rozumie, nie wie
O co chodzi.
Mówię do Niego bardzo dużo, ale
To jest monolog,
Kilka dni temu znalazłem
Jego nekrolog.
Nikogo to w ogóle nie interesuje,
Że ten człowiek nie żyje, a
Ja tym się strasznie przejmuję.
Płaczę przed lustrem i patrzę na siebie,
Po chwili rozbijam to lustro w gniewie.
Odłamkiem szkła przecinam sobie żyły
I zastanawiam się czy w moim życiu dobre
Chwile były.
Nagle widzę przed oczami tunel ze światła białego
I w nim Jego – mojego Ukochanego!
Jednak nie mogę do Niego podejść – światło
Przygasło – ale dlaczego?! – Co takiego
Zaszło?!
On umarł, a ja się zabiłem – zostały tylko
Wspomnienia...
Co ja narobiłem!!!
Przez to na zawsze Nas rozdzieliłem!

autor

Derealizacja

Dodano: 2004-12-26 00:54:09
Ten wiersz przeczytano 484 razy
Oddanych głosów: 18
Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »