Straszki..

Niby też nic nie dzieje się w świecie gdzie nie gdzie tylko ćwierkają ptaszki tak w śpiewie tym są zakamarki a w zakamarkach schowane straszki

Śpiewu słuchają bo śpiew wabi dzieci te wciąż radosne biegną przed siebie zdawało się że ze strachu wyrosłem zdawało też że znałem siebie

Straszki jak my dorastają szybko przybierają postać coraz to większą ptaszki wciąż nucą melodię bystrą aby nad strach położyć piękno

Gdy słyszysz śpiew radosny wiosną pomyśl też o tych złych zakamarkach w których to straszki w koszmary rosną wieszając odwagę na wolnych klamkach

autor

YARI

Napisany: 2019-04-07 Dodano: 2019-04-07 13:12:08

Ten wiersz przeczytano 1128 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie