Strata
Stałaś się miejscem spoczynku
jego ciała. Twoje wnętrze wypełnione
aksamitem pochłonęło miłości czar.
Dałaś mu dom pomimo, że nie prosił o to.
Zabrałaś wszystko co pozostało nawet
strach. Chciałam Cię zatrzymać.
Ty jednak wolałaś wykopany w ziemi dół, by
tam na wieczność zapaść w sen.
Nad mogiłą dziś szumi cicho wiatr ,
uleciała z nim ostatnia nadzieja.
Oczy wpatrzone w dal szukają chwili
wytchnienia. Po policzku spływa kolejna
łza, i pałęta sie w głowie jedna myśl, że
nigdy nie powrócą już tamte lata.
autor
kasia10112
Dodano: 2013-04-06 15:24:19
Ten wiersz przeczytano 818 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
ładne przemyślenia. pozdrawiam:)
Myślę, że można by było jeszcze trochę popracować nad
tym utworem, ale ogólnie jestema za:). Pozdrawiam!
Nie podoba mi się.
Witam. Każda śmierć bliskiej nam osoby, powoduje żal,
smutek i łzy. Miłego dnia
Jako proza wypadłoby świetnie.
Strasznie łzawe te funebralno-cmentarne wspominki.