Strażnica

Nasz świat to elektron jest trzeci
co trzyma jasnego się jądra.
Ni bliżej, ni dalej nie wzlecisz
niż tam, gdzie myśląca, że mądra
świętości, dogmatów jest Pani
co patrzy oczyma chłodnymi
i sploty umysłu ci rani
łgarstwami tak biało-czarnymi.
Podarków ci siedem nadała
co wątpią w nie czasem i prości.
A siedmiu ci wrót zakazała
nie było wśród nich naiwności.
Wyrzutek jej gdzieś tu się plącze
co śmiał, wyśmiał wszystkie jej dary.
Desperat rozłączyć chce łącze
i grzyb galaktyczny wśród pary.

autor

Wiwern

Napisany: 2007-02-20 Dodano: 2007-02-21 20:32:53

Ten wiersz przeczytano 889 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Szkoła

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie