Strażnik sekretu

witam wszystkich po przerwie - już stęskniłam się za Wami:-)

rudo- złote wzgórze skryło
słońca blask który umyka
w jesienny nostalgiczny czas
tęsknotą serca dotyka

październik w kolorach wrzosu
błyszczy w snach babiego lata
łzami rosy o poranku
wspomnienia w codzienność wplata

to ognisko co pod lasem
z przyjaciółmi rozpalone
smak ziemniaka pieczonego
miłe chwile utrwalone

noc zapadła cisza wkoło
ogień rozproszył ciemności
zasłuchani w głos gitary
rozmawiamy o miłości

księżyc pyzaty strażnikiem
sekretu powierzonego
serce odkryło magię
uczucia najpiękniejszego

autor

karmarg

Napisany: 2018-10-02 Dodano: 2018-10-27 17:09:49

Ten wiersz przeczytano 2066 razy

Oddanych głosów: 58

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie