strefa cudów
nastroje krążą w eterze
- zdolne do bilokacji,
potrafią lewitować
i dowolnie zmieniać
stany skupienia
zauważ - smutek
tam i tam - ten sam
a nad nim śmiech
nie dotyka gruntu
nostalgia skrapla się
i utwardza - na kamień
aby ulotnić jak oddech
w strefę chmur pędzonych
pospolitym wiatrem
autor
grusz-ela
Dodano: 2017-03-23 16:54:56
Ten wiersz przeczytano 1090 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
Arek, ja też :)
nastroję czasem się ich boję
Nienachalny marketing zadziałał ;)
Byłam ;) Pozdrawiam, bordoblues.
jeśli mogę nienachalnie prosić, to spójrz na moje
wczorajsze "witaminy"
- to jest owocowy wiersz. z oczywistych względów
gruszka została tam pominięta.
byłoby niesmacznie.
pozdrawiam, miłego dnia.
Dziękuję, Sławku.
Pogodnego dnia :)
Ciekawe ujęcie świata nastrojów :)
Pozdrawiam
Dzięki, Alfonso :)
Lepiej niech nie rozsadza :)
Pozdrawiam
wiatr wietrzyk wicher ciągle gna i miesza nam w
czubach no i całe szczęście!Nostalgi kamieniem? Nie,
to dynamit który rozsadza duszę!
Jago, serdecznie dziękuję. Milego dnia :)
Natura ludzka potrafi łączyć sprzeczności,więc i
emocje nawet te skrajne są blisko siebie.Świetny
wiersz.Pozdrawiam serdecznie:)
Dobranoc Gabi. Pozdrawiam :)
Refleksyjne cudeńko.
Dobranocki grusz-elciu. Dziękuję!!
Pozdrawiam serdecznie:)
Bordoblues - poczytałam, ładna Twoja nostalgia. :)
Baluno - i może ciążyć kamieniem. Pozdrawiam :)
Aż na kamień ta nostalgia....Pozdrawiam Elu.
mam wiersz nostalgia. u mnie się spopiela, u ciebie
się skrapla.
ja płonę, ty wilgotniejesz. :)