W strefie ciszy
Żyjemy w strefie ciszy, poza zasięgiem
myśli;
nikt nikogo nie widzi, nikt nikogo nie
słyszy.
Ale ja się nie zmienię, będę mówić gdy
zechcę,
znajdę ciebie na pewno i wypowiem
zaklęcie.
Nic się teraz nie liczy gdy przychodzi
errata -
prócz tapety na twarzach i zgrywanie
ważniaka.
Ile jeszcze zachwytów, wschodów słońca,
zachodów,
ile jeszcze kukułek ma zwiastować nam
pokój?
Znów historia powiada jak się żyło na
zgliszczach,
jak z popiołów powstała niezrównana
stolica.
Więc dziś krzyczę z daleka, niech usłyszy
mnie cisza -
jest nadzieja na lepsze, tylko niknie
logika.
Bo cóż warty dziś człowiek, gdy w kieszenie
wiatr dmucha;
nie nakarmi rodziny, nie uzdrowi się
dusza.
Zatraciło się wiele przez te lata
swawoli;
kraj się szybko postarzał, a odradza
powoli.
Ja wciąż kocham i pragnę tego świata - co
we mnie,
chcę polecieć wraz z wiatrem do miłości
tajemnej.
Już z ładunkiem nadziei chcę darować ci
niebo,
kończę właśnie poemat uczulony na
piękno.
3.06.2012 Mariola Sikorska
(zew wiatru)
Komentarze (52)
Tak to prawda, coraz więcej znieczulicy. Świetny
wiersz☺
Maria
Posłuchałem, poczytałem, dziękuję.
Tekst piosenki z tego nagrania jest ładny, czego nie
mógłbym powiedzieć o melodii i wykonaniu.
Na pewno bym coś w tamtym tekście poprawił (np. "ni
nigdy"), ale nie to jest ważne.
Nie przepadam za takim sposobem pisania (sam tego
unikam), gdy pewne rymy w tym samym wierszu są
dokładne, a inne takie nie są. Wolę, gdy wszystkie się
rymują zgodnie powiedzmy na 95-100% zgodności, albo
wszystkie się nie rymują (w ogóle) i mamy wiersz
biały.
W niektórych przypadkach odstępstwa od powyższej
zasady są bardzo uzasadnione, tak jak do filmu
fabularnego kolorowego reżyser wplata sekwencje
czarno-białe. To czemuś zazwyczaj służy i ma sens.
Natomiast gdy to się przez cały wiersz przeplata - raz
jest tak, raz tak - to moim zdaniem coś "nie gra".
Przepraszam za "gadulstwo", już się odłączam.
Pozdrawiam
Wiele wątków poruszyłaś. Masz rację zawsze trzeba
wybierać to co prawdziwe i piękne. Dobry przekaz.
Spokojnej nocy.
Wczuwam się w klimat wiersza i smutna refleksja -
wokół coraz więcej znieczulicy....
Warto się przytrzymać, pozdrawiam:-)
Ładny, melodyjny wiersz Mario. Miłego wieczoru.
Pozdrawiam serdecznie:)))
rozumiem, posłuchaj Januszu w takim razie tego,
https://www.youtube.com/watch?v=2JzIBTxbquw
to z moim udziałem, wykonawcy zdobyli Złotą podkowę,
gdzie w dużej mierze kładzie się nacisk na tekst.
Nie będę przekonywać, ale ja tak to widzę i czuję
Mario
Nie jestem w żadnym stopniu ekspertem w poezji, na
dodatek nie mam daru przekonywania. Staram się jedynie
mieć słuch i wrażliwość, gdy czytam wiersze. Pewnie
nie zawsze się to udaje, choć staram się to robić od
kilkudziesięciu lat.
Dla mnie najpiękniejsza jest poezja pisana w sposób
klasyczny, gdzie wśród środków poetyckich są również
rymy, mniej lub bardziej wyszukane. Na tej samej
zasadzie najbardziej cenię muzykę klasyczną, której
tworzenie poddane jest dość jednoznacznie określonym
zasadom harmonii dźwięków, rytmu etc.
W muzyce tworzonej bez tych zasad za dużo jest chaosu,
abym mógł ją zaakceptować. Myślę, że istnieje także
coś takiego, jak "harmonia w poezji". Ja jej szukam,
we współczesnej poezji - którą zdaje się, że cenią
tzw. krytycy - rzadko ją znajduję.
Pozdrawiam :)
Januszu, pozostańmy faktycznie przy swoim
spostrzeganiu rymów. Ja uwielbiam asonanse, dla tych,
którzy nie wiedzą wyjaśnię
niebo - piękno, jest na pewno rymem, mamy tu
powtórzenia samogłosek, ale samogłoski nie muszą być
identyczne, np "i"wymienne na "y", o-ą...
warto poczytać o innych rymach, bardziej
niedokładnych.
Mario
Na wstępie wyjaśniam - wiersz mi się podoba, zaznaczam
swój głos "za".
Jeśli chodzi o rymy (piszesz, że wiersz jest
rymowany), to uważam tak jak w przypadku dyskusji przy
okazji innego wiersza - że wiersz jest bardziej biały
niż rymowany. Zawartość rymu w rymie waha się od 0%
("niebo-piękno") do 100% ("powoli-swawoli"). Wiem,
zapewne znów te asonanse, konsonanse... Może więc nie
będę kontynuował, pozostańmy każde przy swojej opinii.
Pozdrawiam
Pięknie poprowadzony poemat... moc serdeczności :)
Bardzo ładny rytmiczny wiersz, jak piosenka.
Pozdrawiam.
Bardzo mi się podoba wiersz. Odczytałam głębokie
przesłanie, niech się dzieje co chce, nic mną nie
zachwieje,bo mam mocny wewnętrzny świat...
dziękuję za kolejne wpisy:)
Bardzo ładny wiersz! Pozdrawiam!
Dobry wieczór,
bo widzisz te kanały są bardzo potrzebne, żeby nas
mieli gdzie wpuszczać!
Dziękuję za akceptację.
Twoj wiersz kojarzy mi się "Głucho wszedzie......"
Ale wiersz na bogato!
Pozdrawiam.