Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

W strumieniu doznań

W strumieniu doznań płynę i ...
jak okręt co jeszcze pod żaglami
choć tylko opiera się
prądowi rzeki przeznaczenia
to jednak trwa
z wiarą w wiatr życia wiecznego
i kruchość skorupy nicości

Dodano: 2014-12-15 00:16:12
Ten wiersz przeczytano 1602 razy
Oddanych głosów: 21
Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (49)

Hermes33 Hermes33

To ja jestem Tym co nad Aniołami czuwa oddechem
spokojnym..

Jestem Tym co niesie miłości wielkie..

Jestem tym co onegdaj niósł wojny..

Jestem waszym biciem i rytmem i dźwiękiem jakby odwagą
jestem i jestem lękiem..

Pozdrawiam Andzrejku;):)

Hermes33 Hermes33

Daje Ci moce świateł najjaśniejszych co skrajną
dobrocią niszczycielskie płomienie wzniecają

I tak one sprawiają w harmoni z węgielnym pyłem
moc ludzkiej potęgi skrywanej tysiąclecia pod
Hermesa postacią..

Powiedz wszystkim że Hermesa nie ma On płynie swoją
Tratwą w bezkres wód błękitu z delfinem tanecznym co
kocha jak psów milion mym dzieckiem szalonym..

Jak kocham wolne delfiny jak Wy swoje Matki i
niekiedy;) Żony

ANDO ANDO

W zasadzie to piszesz o każdym z nas. Dobrze jednak,
że w tym rejsie przez życie płyniemy w strumieniu
doznań ;)

graynano graynano

Andrzeju, bardzo dziękuję za szczególną uwagę nad moim
potworem, pozwoliłam sobie skorzystać z twoje
podpowiedzi. Jak równieź poprawiłam literówki. Jeszcze
raz dziękuję i pozdrawiam.

kazap kazap

refleksja i rzeka przeznaczenia naszego życia i my
pozdrawiam

Andrzej Błaszyk Andrzej Błaszyk

To takie tylko zapytanie ...
Czy może jednak
to bezmyślnika zdanie ?

Hermes33 Hermes33

Nicość to moja kochanka!

Andrzej Błaszyk Andrzej Błaszyk

i na końcu nicość ?
niechaj się nie wścieka ...
to taka drażliwość
co ma wzniecić miłość

Tenia Tenia

dużo doznań strumień morze rzeka
na końcu nicość

miłych uczuć

Hermes33 Hermes33

Elo Amore Jamal pomidore;)

Hermes33 Hermes33

Armaty komary budzące z Konfucjańską precyzją i z
wdziękiem Afrodyzjańskiej Jabłoni..

I serce pełne , radosne ,
czyste wyrywa ciało z agonii..

Hermes33 Hermes33

Strumienie płyną Wenami jak mórz wiele swym prądem co
wolność wyrywają z człowieka już jakby oceanicznie..

Dla mnie wszystko tutaj jest bzdurą jak wszystko z
prawdą graniczne..

Andrzej Błaszyk Andrzej Błaszyk

Weno . pewnie się mylę
traktując tytuł jak pierwsze słowa
czy ta pomyłka
to myśl niezdrowa?

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »