Stwórz mnie od nowa
wszystkim, którzy zwątpili we mnie choć raz...
Stwórz mnie
od nowa dla innych
jeśli
zła duchem i ciałem grzeszna
obietnic nie dotrzymuje
darów przyjąć nie umie
dziękować nie nauczono
przepraszać nie nauczono
prosić nie warto
Stwórz mnie
od nowa dla Ciebie
skoro
od lat w zwątpieniu żyje
spowiedzi jak ognia unika
rodzinę własną odpycha
radość wspólną potepia
nauki na przekór wyśmiewa
zasady łamie jak trzeba
Stwórz mnie
od nowa dla Niego
ale
miłości nigdy nie odbieraj wiecznej
zabierz zazdrość zdradliwą
oddaj ufność płochliwą
w słabości i w płaczu
niech tylko mnie wspiera
jedynie to mi wystarczy
gdy życie mną poniewiera
Od nowa stwórz mnie
dla Świata
Panie
i bym wytrzymała to jutro
znów sama...ze sobą.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.