Sufit Ze Szkła

Dla jednego tajemnicznego chłopaka, który ostatnio zapomina o moim istnieniu ;)

Nad nami wisi sufit ze szkła,
tak często spada na twarz,
i nie widzimy już nic,
mgła nie do pokonania,
za nami nie ma nic,
karabinów strzał,
wciąż wspominam ten dzień,
rychły koniec i,
zwykła przenikająca,
czyta biała mgła,
za mna na drodze stoi on,
odkąd pamiętam,
zawsze będzie zabijał świat,
i nienawidził i oceniał,
wszystkich wokół,
nie takie życie proste jest,
nie!

autor

jess

Dodano: 2007-05-01 11:19:58

Ten wiersz przeczytano 634 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie