Sumienie

Tak bardzo bym chciała byś przestał...
Tak bardzo bym chciała byś był mym kumplem.
Tak bardzo bym chciała byś dał mi szansę bym mogła szczęścia zaznać choć raz!
Dlaczego?
Dlaczego mój Ty boski przyjacielu wystawiasz mnie ciągle na próby?
Czy bawi Cię moje cierpienie?
Czy tak właśnie ma wyglądać życie?
Każdego dnia otwieram oczy z nadzieją, że pokażesz mi piękny świat...
Że dasz mi szansę poczuć szczęście, poczuć miłość...
Ja czuję tylko starach, ból i nienawiść...
Próbuję to zmienić, wlaczę ale ty mi klody pod nogi wyrzucasz!
Bawi Cię mój marny człówieczy los!
Tyś jest miłością, mądrością- piszą i mówią tak wciąż...
Dla mnie to tylko puste słowa bez odzwierciedlenia!
W czym jest Twa miłóść?
Raniąc mnie kochasz?
Sprawiając ból?
Patrząc na me łzy?
W czym jest Twa mądrość?
Mądrością nazwiesz me myśli samobójcze?
czy może mądry jest scenariusz jaki Mi napisałeś?
Modlę się, kocham, sznuje...
ty nie dajesz mi szans na godne życie!
Proszę Cię , proszę ten jeden ostatni raz zmien coś, daj mi szansę być szczęśliwą chociaż sekund parę, bym mogła poczuć twą miłóść i mądrość...

autor

Diabliczka85

Napisany: 2007-10-03 Dodano: 2007-10-03 12:47:33

Ten wiersz przeczytano 626 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie