Sumien(n)ie
Zagubił się wśród płatków róż,
jej ust.
Związał zapachem włosów, na amen.
Sakrament
ciała
działał
jak afrodyzjak.
Sumiennie grzechy wyznał,
powtórzył ze skruchą
- długo,
ciepło, z przejęciem.
Spadał w głębie
piekieł,
unosił się w niebie.
Siebie oddał
i żądał
oddania bez reszty.
Został, w czasie przeszłym.
autor
DoroteK
Dodano: 2014-06-02 06:26:39
Ten wiersz przeczytano 2778 razy
Oddanych głosów: 76
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (69)
Ładnie, DoroteK :)
Miłego dnia.
Ładny erotyk ciekawie napisany:)Pozdrawiam serdecznie.
Ładny nie tuzinkowy erotyk, bardzo zaborczy. Cieplutko
pozdrawiam.
Świetny wiersz!
Miłego Dorotko:)
Świetny opis miłości- wielkiej, zaborczej...aż za
bardzo, aż tak, że o Niej ani słowa.
Pozdrawiam:))
ogarnęła go mania
spowiadania,
a pozostał-
sam
grzesznik.
Dorotko, tak piękna, jak mądra zabawa słowem. I
jeszcze wiele znaczeń można się doszukać, ja wybrałam,
jw.:)
Fajny, daje do myślenia... Pozdrawiam :))
Sumiennie sumienie oczyścił, by cud ponownie się
ziścił:)
Sumiennie rządać !
"siebie oddał...i żądał ...oddania bez reszty" -
ładnie ułożone...a i logiczne..siebie oddać to i
trzeba w zamian rządać
Ciekawych erotyk i powiem nawet więcej nietuzinkowy;)
Pozdrawiam bardzo serdecznie:)
p.s. dziękuję za odwiedziny:)
Bardzo ładnie i ciekawie, ale dlaczego został w czasie
przeszłym?
Pozdrawiam. Dobrej nocy Dorotko.
napisany melancholią i romantyzmem. :)
Ładnie napisany, niebanalnie. Pozdrawiam :)
romantycznie i zmysłowo
pełen oddania
pozdrawiam