świadomość jest naszym losem,...

IDZIESZ ŚCIEŻKAMI ŻYCIA ZBIERAJĄC KROMKI CHLEBA LUDZKIEJ DOBROCI

Świadomość, co prawda, zawsze przychodzi poniewczasie, niezależnie od wieku.
Na tym polega nasz ludzki los, że zawsze poniewczasie.
Zawsze już po wszystkim.
Bo też świadomość jest naszym losem, nie życie.
Czy życie nasze było warte życia, czy niekoniecznie, niekoniecznie, rozstrzyga dopiero los.
Życie jest tym, co się toczy bez związku, bez celu, dzień za dniem, najczęściej z woli przypadku, jako że skoro jesteśmy, musimy być.
Los natomiast ustanowił człowiek jako rodzaj uznania dla życia. Takie myśli mi przyszły do głowy i podzieliłem się nimi z Tobą czy w tych słowach nie ma odrobiny prawdy.

„powiedział ktoś, że prawda zawsze leży po środku” - wątpliwe

Witaj, witaj całym sercem w nowym - bo to nowe, to lepsze, czy tylko inne, bo tak jak wspomniałem kierujemy się rozumem, a spotyka nas ślepy los zdarzenia z znikąd i donikąd gmatwające nam i innym codzienne życie
Zdarzenia te nieuniknione, niezależne, skutki i przyczyny rzucają nas w ramiona, lub kładą nam na barki. coś czego zazwyczaj nie pragniemy
W tym galimatiasie życia znajdujemy cząstkę na ucieczki - uciekamy do piękna i do dobra, ty i ja uciekamy do siebie wzajem, bo ono pachnie dobrym, odrobiną miłości, sympatii i przyjaźni
W tym dobrym chcę ja Bolesław jak najczęściej przebywać i do tego kącika dobra zapraszam Ciebie i do jak najczęstszego w nim przebywania ze mną, tam tęsknotą wciągam.

Takie tam myśli po moim łbie przelatują zostawiając trwały ślad

Bolesław - syn ziemi sląśkiej

autor

slonzok

Napisany: 2019-04-13 Dodano: 2019-04-13 18:53:06

Ten wiersz przeczytano 4704 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Szkoła

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie