Świadomość Nocy
"Świat nie ma sensu, trzeba mu go nadać samemu, złożyć ofiarę..."
Niewidomy wzrok, patrzy się przez okno
Widzi wszystko, czego nie chce już
widzieć
Ludzi, którzy stoją w deszczu a nie
mokną
Nie martwią się co może nowy dzień
przynieść
Nieświadomość, cóż za serca pociecha
Kiedy inni zmuszają do myślenia
Pamięć beztroska bez przerwy nam ucieka
I chowa najbardziej nieśmiałe pragnienia
Myśli zaplątały się w niciach bycia
Tak właśnie przemijam ja, tak przemija
Najbardziej ulotny moment mego życia
Gdy zmarznięte marzenia uśmiech zabija
Zanim zasnę, jeszcze jedno wspomnienie
Aby ukoić połamane serce
I odejść gdzieś tam, w najdroższe
zapomnienie
By bezsennej nocy oddać się w udręce
Gdańsk, 18,20.07.2008
Komentarze (1)
Piekny wiersz. Ma klimat ten dramatyczny klimat
deszczowej nocy wsrod gorzkich wspomnien.