Świat
Nowe pokolenie stwierdził, że wszyscy bogowie umarli, wszystkie wojny zostały zakończone, a wszelkie ideały legły w gruzach.
Są myśli, tysiąc myśli.
W których są dziwne rzeczy,
Myśli samobójcze.
I myśli „piękne myśli”
Niekiedy marzą o pojednaniu,
Niekiedy marzą o miłości lub śmierci.
O pięknej naturze, stworzonej przez
boga.
Ale wbrew jej wkraczają myśli brzydkie i
brudne…
Gdzie nie ma przyjaźni, ani miłości.
Jest pustaka i strach…
Nie ma nic! Tak jak teraz. Nie ma, dla kogo
żyć,
Nie ma, po co żyć.
Gdyby, chociaż odrobina miłości…
Ale nikt jeszcze się na to nie odważył.
Ludzie się krzywdzą, nie myślą o innej
osobie..
Poniewierają sobą i są z tego zadowoleni!
Ale dlaczego?
Czy nigdy na świecie nie będzie miłości?
A może to wspaniałe uczucie nadal trwa?
Po prostu ludzie nie mają odwagi, żeby
wyznać to całemu światu!
Dlaczego zostali stworzeni ludzie?
Ludzie mordercy…
Ludzie źli, którzy chcą być
kochani….
Czy to jest przeznaczenie?
Nikt tego nie wie!
Wie tylko ten, kto stworzył ten bezmyślny
świat…….
Ludzkość musi położyć kres wojnie, bo inaczej wojna położy kres ludzkości...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.