Swiat
Świat jest dziwny,
taki szary i monotonny.
Ludzie błąkają się po ulicach,
w poszukiwaniu szczęścia.
Ale czy je odnajdą?,
jedni tak,a drudzy nie.
Zapłakane dzieci biegają po trawnikach,
opuszczone przez rodziców.
Takie bezbronne jak motyle,
wygłodzone i brudne.
Ciemne chmury nadciągają nad świat,
skalany ciężkimi grzechami.
Wiatr wieje groźbą złowieszczo,
zwiastując tragedię ludzkości.
To nie natura odbiera nam życie,
to nasza własna głupota.......
Komentarze (3)
To jest tylko wiersz...Pozdrawiam
O mój Boże - w jakim świecie Ty żyjesz?
Mój jest piękny i kolorowy i chociaż nie opływa w
dobra, nikt nie jest brudny i głodny.
Pozdrawiam.
Człowiek się rodząc, z góry planuje
co ma zmalować, bo po to żyje
rodzą się też grzeczni, a czy są szczęśliwi?
to są tak zwzni - dobrzy myśliwi
Pozdrawiam serdecznie