Świat

W końcu szeroki uśmiech zawładnął JEJ twarzą –
- swoim pięknem niemożliwy do określenia
Łzy opuściły zwilżone policzki ;
Wdzierając się w kąciki niedomkniętych ust
Słony smak niedawnych przeżyć –
- przez moment – zachwiał równowagę SZCZĘŚCIA
Już spokojna ; zagrała MELODIĘ
Dreszcz zrozumienia dotknął miliardy ciał

( pojedynczy gwizd )

- ileż to jeszcze ŚMIECI bezkarnie żyje we wszechświecie

Łzy potoczyły się po niewyschniętych policzkach
- szkoda , była taka s z c z ę ś l i w a ...
i tamci ( - on ) ... również ...

bezdroze ( XX wiek ; Gdańsk )

autor

bezdroze

Dodano: 2007-02-17 06:43:31

Ten wiersz przeczytano 614 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie