Świat.....)))
by nie zaburzyć
rytmu "świata"
by nie dać się zwieść
tej burzy co w powietrzu lata
by nie pomyśleć
że zaszły zmiany
nazbyt duże
muszę otworzyć duszę
by na nowo
w owy świat
całą sobą się zanurzyć
dotknąć wiatru
co we włosach buszuje
chłonąć wiosnę
co rozkwita w parkach
nasycić oczy
widokiem dnia
kiedy słońcem wschodzi
wsłuchać się w ptaki
co z wiatrem śpiewają skrzydłami
otulam ramieniem
drzewo w ogrodzie
siadam na trawie
by poczuć zapach ziemi
kwiaty woń rozsiewają
gwar ludzkich głosów rozbrzmiewa
to już wiosna
brzoza pod balkonem
kłania się do mnie białymi włosami
i na mnie już czas
bym nabrała apetytu
na życie
Ewa Andrzejewska
11.04.2021 Siedlce
Komentarze (5)
Oby minęły czasy bez apetytu. :)
Z przyjemnością przeczytałem.
Ładny refleksyjny wiersz.Pozdrawiam serdecznie.
Tak, świat w czasie wiosny mimo pandemii zachęca, by
się nim zachwycać, spędzać czas na łonie natury, a nie
przed laptopem,
co prawda jak na razie pogoda jest kapryśna, raz
ciepło, a za moment całkiem chłodno i deszczowo.
Pozdrawiam i witam Cię Polisiu/Ewo po przerwie, życząc
rzecz jasna zdrowia, bo ono najważniejsze.
W czasach covidowych gdzie świat stanął na głowie
tylko nadejście wiosny pozwala nam na chwilę radości,
którą czerpiemy z jej darów...nie wiadomo jak długo
będziemy mogli się nią cieszyć...
pozdrawiam :)
Ładne, refleksyjne wersy.
Pozdrawiam serdecznie :)