Świat IV - błogosławię sępom
Świat Odsłona IV błogosławię sępom
w tramwaju
kulawy poeta
jej śmiech
jego uśmiech
sęp dopadający
padliny siedzenia
to życie jak wiersz
na pomiętej kartce
dreszcz
o nieuchwytnym smaku
znaki losu
do odczytania
dziękuję (mój uśmiech)
autor
G72A
Dodano: 2011-07-07 23:29:33
Ten wiersz przeczytano 679 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
uśmiech drogą do drugiego człowieka...
"to życie jak wiersz
na pomiętej kartce"...To prawda!
dreszcz
o nieuchwytnym smaku
znaki losu
do odczytania....
niestety samo życie - i maleńki promyk.
\to życie jak wiersz na pomiętej kartce\ tak na
pomiętej, nie inaczej.Pozdrawiam:)
Centralna strofa 'organizuje' wszystko. I tak
mogłoby pozostać, ponieważ ostatnie wersy trochę
enigmatyczne "do odczytania"... ogólnie na +
"życie jak wiersz
na pomiętej kartce" świetna metafora :-) bardzo
podoba mi się Twój wiersz :-)
każdy z nas jest poetą własnego tramwaju...ale to
niezłe życzenia...pozdrawiam
Promyk slonca nawet tam znajdziesz