Świat i ja
mam podjąć działanie
strach paraliżuje
świat stoi jak dąb
i się nie lituje
naprawdę on gardzi
moją śmiertelnością
nie pochyli się niżej
prychnie nad miłością
łypnie na mnie okiem
jest już bardzo stary
nie okażą słabości
zielone konary
on jest jak wampir
ponadczasowy
krew wypije szybko
i nie ma rozmowy
Dziękuję za komentarze.Każdy widocznie ma swoje odczucia.Dla mnie obojętność świata jest w dramatycznym klimacie.
autor
judyta1
Dodano: 2009-05-19 14:17:55
Ten wiersz przeczytano 1050 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Ciekawy wiersz..świat to my, a jacy jesteśmy sami
wiemy
Świat to my ludzie, a to czynnik najbardziej
nieprzewidywalny i zazdrosny o wszystko i wszystkich.
Nie ma innej litości oprócz Miłości.
Jesteśmy nierozłączni,świat ,życie i my, później
śmierć, nieubłagany ale prawdziwy koniec
wszystkiego.Cóż,samo życie.Wierszem autorka poruszyła
ciekawy, dyskusyjny temat.
Wiersz jest ciekawy.Można go interpretować
różnie.Zależy co rozumieć przez świat.Przyrodę,
ludzi?W obu przypadkach jest wzajemne
odziaływanie.Obojętnośc ludzi jest przerażająca,a
wobec sił przyrody jesteśmy nieraz bezsilni.
Piękny ,głęboki w swojej treści wiersz,tak jest jak
ukazałaś w wierszu.Do tego co zasugerowałaś dodaj
kochana 7 ,w czerwcu tyle mi "uderzy" Za szybko,za
szybko....Z serca pozdrawiam cieplutko i dziękuję
:)))))
To nie świat Judyto obojętnieje a ludzie wokół nas.
Świat jest obojętny, ale na świecie żyją jeszcze tacy
ludzie, którzy nie są obojętni :)
...głośno o tym nie mów bo świat... to wykorzysta
musisz ...może powinnaś ...nabrać odwagi i brać byka
za rogi...żeby sobie wiedział że nie jesteś bezbronna
,a Ty udowodnisz sama sobie że nie taki diabeł
straszny....wiersz mi sie podoba...
ojcem jest wampirów / na czas nie ma głowy / krew
wypija szybciej / od zbędnej rozmowy. Tak to widzę. :)
Pozdro
Mnie również przygnębia świadomość nieprzemijania
świata w ogóle, jego elementów w szczegółach, w
zderzeniu ze świadomością własnego mgnienia... Wiersz
dobrze to rozdarcie przedstawia... Cóż, pozostaje nam
to tylko zaakceptować... Ciekawy wiersz... Pozdrawiam.
Świat rządzi się swoimi prawami,a my...jak zagubione
łódeczki na oceanie.
judyto , dramtyczne bywa też całe życie , pukam na gg
, pozdrawiam
wampirem juz byłem niestety i cierpiały kobiety:)
masz racje obojetnośc swiata jest dramatyczna a takze
tragiczna i smutna...