Świat I ...krzyk pustki

Pięknie wszystkim dziękuję za komentarze.
Pozdrawiam

wymowne: krzyk pustki i pustka krzyku. płacz
samotności .

kapitalny tekst, widzę, że swobodnie poruszasz się w
wielu wymiarach (i w wielu poetyckich gatunkach); w
polach - z definicji - działają siły, których możemy
doświadczać, niezależnie od tego czy dostrzegamy układ
odniesienia, czy nie; śmieszni jesteśmy, kiedy mówimy:
moje ego, moja dusza, mój bóg, to tak, jakbym mówił,
że to ja przyciągam Ziemię... pozdrawiam:)

wizja filozofów że mikroświat w człowieku to krzyk a
gdy wewnętrzny osobisty logosowość ciekawe słowo od
losowości wybór wtedy pustka samotność alienacja
Wiersz ma wiele wymiarów jak różnorodność wzlotów
człowieka według rozumu i duszy Na tak! Pozdrowienia
Podoba mi się:)

takie teksty warto czytać...dobry...byle tak
dalej...pozdrawiam

zastanawiam się: uświadamiasz, czy odświadamiasz." w
naszych stronach" zachodniej kultury?. .."
łebski",wiersz. widać lubisz dogłębiać dogłębnie.
Mimo wakacji - a może to dobra pora ..medytacji?