Świat mówi
Nie pojmiesz świata lingwistycznie,
ten mówi, mówi językami,
choć słuchać będziesz majestatu,
nakarmi nas wątpliwościami.
Bo słowo, akcent tak, jak szyfry,
to rozpoznawcze znaki tylko,
wskazówki w labiryncie świata
i nazbyt mało, by przejść wszystko.
Jak obraz świat animowany,
nie musi mówić, mówić słowem
by sens największy chwycić życia
i poszukiwać co rusz nowe.
Zachodzi słońce, rano wstaje,
wiosna się budzi, jesień kuli
bezkresne morze szuka brzegu,
świat mówi szeptem, mówi.
Komentarze (11)
Mówić nie tylko słowem, lecz można też gestem. Więc
pochylając głowę, daję znak, że jestem.
Bardzo dobry wiersz,świat mówi do nas szeptem,ale czy
my rozumiemy co ma nam
do powiedzenia.Pozdrawiam serdecznie.
Dobry wiersz,dobra pointa pozdrawiam :)
Istotnie świat do nas mówi. Warto zatrzymać i
posłuchać... Wiersz o przemyślanej konstrukcji
powtórzenia słów nadają mu szczególnego charakteru.
Świat mówi, a cała sztuka polega na tym, by go dobrze
słuchać :) pozdrawiam
Aby zrozumieć nie wystarczy tylko słuchać, trzeba
chłonąć wszystkimi zmysłami. Ciekawy wierrsz.
ciekawy wiersz ciekawy temat, język, chociaż
generalnie służy porozumiewaniu tworzy bariery, nawet
kiedy rozumiemy, tworzymy inne, często dużo
trudniejsze do pokonania... szukamy znaków, które są,
lecz nierozpoznane... podoba mi się, pozdrawiam
Ach..ten świat mówi i daje znaki,a my go nie
rozumiemy..przemijają pokolenia,a on mówi..a
my..świadomie go niszczymy i nic..może nie
doczekamy..powodzenia
Tak jak "Bezkresne morze szuka brzegu". człowiek
pragnie "sens największy chwycić życia/ i poszukiwać
co rusz nowe". "Świat mówi szeptem", przemawia do nas
różnymi znakami, nam pozostaje je rozszyfrować.
Podoba mi się Twój wiersz.
tak swiat mówi szeptem mówi...a ja czasem mam wrażenie
ze ten szept wręcz krzyczy...pozdrawiam
bardzo ładny i ciekawie napisany;)
pozdrawiam serdecznie i zapraszam do mnie:)