świat na dwa
Dwa światy: było i jest
Dwa kwiaty: róża i bez
Dwa ciała: ona i on
Przestrzenie dwie: życie i zgon
Jeszcze dwie myśli: miłość czy nie
Dwa dźwięki i nuty dwie
Na koniec jeszcze uśmiechy dwa
I jedna przejrzysta najsmutniejsza łza
W harmonii dwa – jeden - dwa
Tak całe jestestwo ludzkie trwa
Lecz jeśli liczba słowem jest zmiennym
To świat jest tylko przemijaniem
względnym
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.