Świat... Nasz dom...
Apel do wszystkich.... Dbajmy o naszą ziemię... innej nie mamy....
Świat... Nasz dom...
Mieszkamy w nim,
nie niszczmy go...
Świat... nasze życie...
tu spędzamy dobre i złe dni,
pamiętajmy to...
Usłysz jego krzyk...
on woła o pomoc,
więc pomóż mu.
Ujżyj jego łzy...
on cierpi mocno,
w jego bólu ulżyj mu.
Spójż na jego twarz...
cierpiąca, pełna skaz.
Dookoła rozejżyj się,
to on... nasz dom...
Cierpi lecz dlaczego,
bo nie dbamy o niego.
Niszczymy, palimy, łamiemy!
Spójż i pomóż mu...
Codzien cząstke życia traci,
odbuduj ją znów...
Nie patrz jak za nasze błędy płaci,
nie pozwól by było tak dalej.
Pamiętaj on nie opuści nas,
więc pokażmy, że go chcemy...
Idź, walcz, czoła staw!
Tym, którzy go zniszczyli....
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.