Świ(a)t nie całkiem trzeźwy

Świt mnie przywitał skwaśniałym mlekiem
Ciemno, cóż - słońce dziś nie zadziała
Przydrożne śliwy jeszcze pijane
Patrzą, jak znowu zmieniam się cała

Drżące marzenia i skryte myśli
Plączą się we mnie, całkiem bezwstydnie
Jedynie szybki łyk zimnej wody
Wypłucze złości zebrane na dnie

Powoli ziemia rozkołysana
Przybierze postać trwałej opoki
Więc ja – spokojna, nad horyzontem
Odpłynę lotem w chmury - wysokim

autor

Beamaja

Napisany: 2008-02-05 Dodano: 2009-02-05 08:30:45

Ten wiersz przeczytano 503 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie