Świat w to nie wierzył
Słońce czerwone, to ze wstydu
Niebo białe od natłoku myśli
Woda czarna od niemocy
Wiatr beżowy od pragnienia
Stopy ciężkie
Oczy popuchnięte
Wargi nieskalane
Czystymi słowami
Siedzą oboje
Naprzeciwko siebie
I nigdy się nie przyznają
Do miłości, do kochania
Świat w to nie wierzył...
autor
karolinabojzan
Dodano: 2014-08-01 08:27:43
Ten wiersz przeczytano 508 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Czasem pozory mylą;)
Oni uwierzyli pozdrawiam:)
Ważne to w co oni wierzą, czasem warto na przekór
światu...
Co tam świat gdy dwa serca biją w jednym rytmie :-)
Ale Oni uwierzyli:-) . Pozdrawiam
a jednak zakochani
pozdrawiam:)