Świat wysadzić nabrać ochoty

Fragmenty. Muse micro cuts wariacje na temat

Część II


Po co ten człowiek rozzłoszczony
gapi się na nas nie ma już żony…
niech patrzą się w siebie bo ja od tej pory
chcę tylko w Tobie łamać zapory
i sztukę chłonąć ludzi nie widzieć
na scenie stanąć przesłanie wykrzyczeć
sobą Cię objąć byś silnym ramieniem
utulił we mnie skrywane pragnienie.

I czule byś nosił i w nim unosił
do warg mych przylgnął o litość prosił
za rękę porwał gonił mnie plażą
do morza wskoczył pragnienie wyraził
I w góry dotarł a na ich szczycie
przytulił się do mnie tak smakowicie
bym mogła bez strachu spojrzeć w doliny
a drżenie me będzie z innej dziedziny
obcej pustelnej odgórnej mądrości
nadzieję niosącą ludzkiej namiętności.

Odpłynąć stamtąd odurzyć w modlitwie
w kwiecistej dolinie w sukience zakwitnąć
pąki otarte na pleckach odznaczyć
w czułym turlaniu w rozkoszy zatracić
pejzaży soczystych niezwykle upojnych
pod słońcem publicznym pszenicznym kojącym
odnaleźć w Tobie do nieba wykrzyczeć
aż ziemia zadrży u podstaw w zenicie
móc Ciebie łaknąć jęczeć panicznie
ryczeć bez strachu a łzy bezgraniczne
przemyją serce utulą wzloty
ciśnienie wzburzą – potroją tęsknoty…

autor

tarnawargorzkowski

Napisany: 2021-01-21 Dodano: 2021-01-21 04:10:22

Ten wiersz przeczytano 2122 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie