Świat zabawek
Wieko powolutku uchyla się
Słońce promienieje z Ciebie
Rozświetla ciemność pudełka
Nadając pluszowemu sercu rytm
Plastikowy żołnierzyk oko uchyla
Patrząc z zazdrością na mnie
Zna jak ja pustość i zimno ścian
Smak tęsknoty i samotności
Dziś mnie do zabawy wybrałaś
Przytulisz, zwierzysz mi się
Nie będziesz się czuć sama
Nadasz mi role przyjaciela
Dasz wiarę, że jestem żywy
Że życiem będzie zabawa
Lecz gdy nadejdzie czas
Znów pudełko rozdzieli nas
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.