Świat Żywych Trupów
Obudzcie się ludzie...
Bez miłości człowiek jest jak,
głuchy który nie słyszy tego co powinnień
słyszec.
Bez miłości człowiek jest jak,
ślepy który szuka drogi wyjścia z
labiryntu.
Bez miłości człowiek jest słaby jak,
niemowa który próbuje powiedzieć jak mu źle
jest samemu.
Bez miłości człowiek jest kruchy jak,
spruchniałe drewno co leżało dziesięć lat w
wodzie.
Bez miłości człowiek jest dziwny,
bo nie czuje tego co powinnień naprawde
czuć.
Bez miłości człowiek nie żyje jest
tylko,
pustą imitacją tego co tak naprawde
znaczy.
A wiecie czemu?
To tak jest?
Bo miłość to wszystko,
Wszystko nad wszystkich i nic innego nie
liczy sie tak w zyciu jak miłość.
Jeżeli człowiek nie ma miłości to jest
żyjącym,
chodzącym,
oddychającym,
ale tak naprawde nic nieczującym
...Żywym Trupem...
...bo za długo śpicie w pół mroku...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.