Świąteczna pomoc

Zmuszaj i wkurzaj,
dobrocią serca wysuszaj
owoc wiecznej miłości.
Pomagaj bezinteresownie z palmą pierwszeństwa,
nie inwestuj z miłosierdziem.

Zapalaj się o dumny, miły
i jaraj wśród bezdomnych gapiów
po buncie.
Charytatywnie umilaj życie żebrakom
masz biedaku i wydaj resztę.

Podniecony, macaj złotówką
szparki na puszce świątecznej pomocy,
dobrze ci będzie aniołku z wolontariuszami jak zdążysz
się narodzić.

Żartowałem,
lepsze jest zatwardzenie,
przyznaj się kogo masz w dupie.

autor

pro-gnostyk

Napisany: 2017-01-31 Dodano: 2017-01-31 16:05:08

Ten wiersz przeczytano 491 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Ironiczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie