Świątecznie ścichło
Ścichła śnieżyca, ściekł śpiewny świst
świerkiem.
Ściemniały ścieżki, śpią śródpólne
świerszcze.
Ślepowron śmiga śmiało śliskim śniegiem
śródgwiezdnym ściegiem.
Śnią śnieżnobiałe, ścierpnięte
ścierniska.
Śnieżną ślepotą świstak ślepia ściska.
Śnieżynki ścielą światłokręgiem
świerczki.
Świąteczne świeczki.
Śródgórski świetlik ścisło ściółkę
ścienił.
Śmiechy, świecidła środkiem
światłocieni.
Świętują śliwy, świętuje świeżutki
śliżyk śliczniutki.
Zdrowych i radosnych Świąt wśród najbliższych.
Komentarze (97)
Świetne, wszystko na ś i świetna poetka, pozdrawiam
ciepło.
Serdecznie dziękuję kolejnym gościom za odwiedzinki :)
Śliczniutko, świetnie :)
Łał. Co za wiersz! A sądziłem, że śliżyk to jeżyk na
ślizgawce. ;)
Ślę moc serdeczności. :)
śśśśśśspieszę nadrobić braki.
z przykrością stwierdzam, ze nie czytałem.
serdeczności Jagodo :):)
no, no, no, dziewczyno :-) każdy Twój wiersz udawania,
że jesteś po prostu Świetna :-)
Drugi na eś, też pięknie, świąteczne uśmiechy
Ogrom pracy. Podziwiam:)
Serdecznie dziekuje kolejnym gosciom za zyczenia i
poczytanie :)
Fantastycznie,jestem pod wrażeniem... Pozdrawiam
cieplutko :)
podziwiam, szczerze podziwiam, serdeczności Ewuś :)
Mnie też gdzieś umknęło...przyłączam się do
życzeń...naj, naj...piękniejszych chwil w kaźdym
momencie życia
pozdrawiam świątecznie
Ewuniu ślicznie śnieżnie
i przyjmij ode mnie życzenia spóźnione lecz z głębi
serducha
serdeczności :)
strasznie śnieżne słowa...
Już jeden chwaliłem dziś tautogram na ś ale twój to
jeszcze wyższa półka. Naprawdę świetny. + i Miłego
wieczoru.