Światełka tęsknoty

Cmentarz spowity mgłą zadumy
Tonący w kwiatach każdy grób
A w migocących światłach zniczy,
najbliżsi stoją u ich stóp.

Każdy zamyślony, zadumany
Jak dziwny jest ten świat
Jeszcze nie dawno byli z nami
A dziś tak bardzo nam ich brak

Odeszli, a my nie wiemy gdzie
Niestety skończyła się ich droga
Której nie dało przedłużyć się
Więc spoczywają w wiecznym śnie

Pamiętamy ich twarze, słowa i gesty
Czy oni tam wspominają nas
Nie znamy naszego końca drogi
Czy się spotkamy za kilka lat?

autor

Freda A

Napisany: 2016-11-01 Dodano: 2016-11-02 17:40:39

Ten wiersz przeczytano 630 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie