Światełko
Przemierzając wszerz wzburzone morza
Do krain, które okrył cień
Drogę wskazywała polarna zorza
I światełko w wodzie z Lorien
Było coś pięknego w ramionach
Coś ulotnego jak... chwila...
Wyruszyło w podróż po morzach
Odeszło daleko, w pamięci utkwiło
Tylko horyzont znaczy linię
Tego co było i przeminęło
Pokazując, że światełko nie zginie
Nawet gdy ciemność je spowiła
...światełko... ciepłe... gdzieś jest...
autor
Mefo
Dodano: 2007-12-29 00:54:48
Ten wiersz przeczytano 545 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
mylę że to światełko ciepłe każdy posiada w swoich
sercach a Ty już napewno,co pokazałeś wTwoim
wierszu,szkoda tylko że to co piękne i ultne trwa
tylko małą chwilkę...