Światło nadziei
Blask świec
zamknięty w kaganku przemijania
nieme usta
szepczą modlitwę za Tych co odeszli
a my samotni
ze wspomnieniami które ranią i bolą
czekamy z nadzieją
na spotkanie po drugiej stronie tęczy
autor
renia
Dodano: 2009-10-15 00:00:14
Ten wiersz przeczytano 875 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
optymistycznie o śmierci łatwo nie jest - kaganek
przemijania- ta metafora jakos mi nie pasuje, a dałbym
tu kaganek przemienienia ;) - pozdrawiam :)
Piekny wiersz, choc nie wszystkie wspomnienia rania i
bola, czesto mysle o tych, ktorzy odeszli i wspominam
chwile, w ktorych razem z nimi sie smialam az do
lez... i wtedy robi sie cieplo na duszy.
jesień sprawia że częściej myślimy o śmierci -ładna
miniaturka -pozdrawiam
Krótko i wyraziście :)
Choc optymistyczny,to jednak smutny...
śliczna ta twoja miniaturka...temat na
czasie...pozdrawiam
niestety każdego z nas to czeka piękna miniaturka
Reniu, jakże inaczej dziś napisałaś. Króciutko,
treściwie, choć o bólu, to jednak z nadzieją :)
Pozdrawiam