ŚWIATŁO W OCZACH
Z tobą o niczym nie zapomnę,
W letejskiej wodzie ust nie zmoczę.
Z gorącym sercem, z myślą chłodną
Poskładam w całość mą tęsknotę.
Ja wiem, to słowa nadużyte,
Nie wzbudzą dreszczu nawet w słabych,
Lecz innych nie znam i nie słyszę
W sobie muzyki błogosławieństw.
A więc powtórzę: noce, świty,
Słońca, księżyce, psy kulawe,
Łzy, drobną czułość, wosk w miednicy
I ciszę zapamiętam nawet
Z tobą, przy tobie, obok ciebie…
Lecz gdyby nagle cię zabrakło,
Z sobą do świata wezmę cieni,
Gdy mówisz „kocham”, w oczach
światło.
Nikt z nas nie pisze wierszy doskonałych. Wszyscy zasługujemy na krytykę. Ale jest ona warta uwagi tylko wtedy, gdy krytyk jest kompetentny, a jej treść nie jest jedynie złośliwością i rewanżem.
Komentarze (24)
Mowią ze "kocham"to slowo zuzyte i banalne... ja
jednak tak nie sądzę.. Bardzo duzo uczucia w
wierszu..Tęsknota przebija wszystko za czyms co
wieczne... nie ma slow naduzytych.. uwazam ze
wplecione w taki sposob nadaja wierszowi klimat...
Ten wiersz ma dusze a serce jesgo bije wielką
miloscią:)
do tego bardzo dobrze sie czyta:)
Jezeli cokolwiek bym dodala, zepsulabym wartosc moich
wzruszen przy czytaniu tak pieknej poezji, wiec
milcze, a cisza niech przyniesie swiatlo.
Trudno, może będziesz miał mi to za złe, ale ja
potrafię się Twoją poezją wyłącznie zachwycać i
bardzo, bardzo się cieszę że mogę czytać Twoje nowe
wiersze.
wiersz dobry, brakuje mu tylko jednej rzeczy...
duszy... ale nie jest źle...
Miłość na co dzień, to tysiące drobiazgów ważnych i
nieistotnych , lecz jakże wpływających na budowanie
relacji między dwojgiem ludzi. A relacja dotyczy
kwestii najważniejszej – światła wytryskającej z
duszy, kiedy...no właśnie kiedy?
Nie potrafie komentowac wierszy ,ale ten jest pisany
sercem o światelku miłosci w oczach.
Jesli meczyzna pisze taki wiersz i uzywa takiego
argumentu jak swiatlo w oczach hmmmm ja coz ktora
zakochana w najpiekniejszych oczach na swiecie powiem
tylko tak...KOCHAJ!...z usmiechem:)
Język może ukryć prawdę, ale oczy - nigdy!a
czytać z oczu może tylko ten, kto zna ich alfabet.
Czasem do szczęścia tak nie wiele trzeba każdemu z
nas co innego ,wiersz bardzo ciepły miłość mnie
wzruszyła co do krytyki tego się nie podejmowałam
nigdy .
Wzruszające wyznanie miłości, Aż zazdrość mnie bierze
że nikt mi jej tak wyznać nie umie. Ale nie znam
poety, wiec trudno sie dziwić. Tylko poetycka dusza
jest zdolna używać takich słów. (Współcześni piszą od
dużej litery, bez interpunkcji i ja też:)
Poczynając od tytułu po ostatnią kropkę wiersz
doskonały. Krytyk ze mnie lichy, ani się nie rewanżuję
ani nie jestem złośliwą. Jedyna uwaga dotycząca tego
wiersza: niekonsekwencja w stosowaniu interpunkcji. O
wiele lepiej wyglądałoby gdyby nie koniecznie każda
linia zaczynała się z WIELKIEJ literki.
chyba nie trzeba zbędnych komentarzy, więcej takich
wierszy jest tu potrzebnych i to wszystko. Annael ma
rację, słowo miłość w tym wierszu jest bardzo
wiarygodne, prawdziwe, bez jakiegokolwiek ale, pewnik.
...światło w oczach i w duszy pukanie.....często tak
bywa jak oślepia....kochanie..
Im więcej słów, tym mniej jest treści
A światło duszę gasi, pieści
Podnosi serce, sieje zamęt
Jest jak wyznanie, teraz…amen!
Prowadzi ścieżką ogrodami
Gdzie kwitną róże między wami
I możesz zrywać je do woli
Bo kiedy jaśniej, już mniej boli
Twe słowa w gesty się zmieniają
W sieć je zamyka nocny pająk
Lecz czy to słowo pozostanie
Kiedy dzień jasny Twym wyznaniem
Pięknym marzeniem o paproci?
Kiedy jest Ona, słońce świeci
Nieważne kiedy, też i w nocy...Twój wiersz jak czysty
kryształ górski. Podoba mi się od zawsze. I czekam na
erotyk teraz:)
Bardzo ładnie dobrane słowa, które swoją wymowa
sprawiaja, że wiersz jest pełny uczucia i pięknie
rytmicznie się czyta...bez zbędnych udziwnień i
wyszukanych porównań i skojarzeń.