Świeczka
Czuję się jak świeca w twoich rękach
Zamieniłeś mnie w knot
Dotykasz mojego umysłu
A w opuszkach palców
Ukrywa się ogień
Rozpalasz mnie
Czuję pierwszy płomień
Roztapiam się
Jeszcze chwila
I ślad po mnie zaginie
Już na zawsze
autor
Psychodeliczna
Dodano: 2013-11-02 15:58:55
Ten wiersz przeczytano 3992 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (79)
podoba mi się - za drugim razem ,gdy czytałam po
skórze dreszczyk poszedł
:)
ma coś w sobie
"No, zakrawa totalną psychopatią"-DZIĘKI.O to mi
chodziło:)
No, zakrawa totalną psychopatią. Krótki, ale bardzo
mroczny! Również, popatrzę do jutra, z boku.
Pozdrawiam
Przyglądam sie z boku ,pozdrawiam
IGUS,lubie jak ktoś ma mieszane uczucia czy potrzebuje
się oswoić:)
Ale chyba zmienię na "roztapiam się".
nie "topie sie" "roztapiam.... topic sie to tonienie,
a tutaj me pasuje. poza tym wiersz z ktorym musialam
sie oswoic bo mialam mieszane uczucia. pozdrawiam.
a widziałaś świecę się palącą bez knota bo jest taka
jak myśl
samo się zapalająca w:)
Złości mnie rzucanie się nowych, świeżych autorów na
wiersze białe, bez rymów - jako łatwiejsze.
Uważam, że najpierw trzeba popracować z rymem, rytmem,
melodią - żeby brać się za bary z pozbawionymi rymów.
Wiem rhea ,że lepiej byłoby w "dłoniach" niż w
"rękach".Ale "bohater" tego wiersza zajmował się
handlem ludzmi więc "dłonie" to zbyt delikatnie jak na
jego osobę...
WIesz co, może jeszcze zamiast w rękach w -dłoniach-
zawsze to bardziej działa na wyobraźnię. Ja nie jestem
dobrym nauczycielem, mam nadzieję, że odwiedzą Cię
fachowcy. To co zauważyłam to przekazałam. Wiersz
bardzo mi się podoba, naprawdę.
Dzięki rhea.Mi też jest za dużo tych "twoich" czy
"mnie".Wiersz opowiada o dziewczynie,która mieszkała z
psychopatycznym chłopakiem.
Dobry wiersz. Proponuję -w drugim wersie"twoich"
usunąć, wiadomo o co chodzi, w trzeciej -"mnie". Ale
wiersz Twój zadecydujesz. Pozdrawiam
Joanna144,a jakie szanse ma świeca z płomieniem?Chyba
tylko takie ,że parzy jak ją się dotknie:)
Witam Cię serdecznie.Mroczno,ale ślad niech nie
zaginie.Pozdrawiam
Ale dopóki trwa w Nas życie, cieszmy się