W świetle świecy raźniej

"W świetle świecy raźniej".
31.03.2019r. niedziela 10:26:00 po zmianie czasu.

W świetle świecy raźniej,
A my siedzimy w małej izdebce
I mamy przytulniej.

Oby było wolne dla wszystkich
I niech nadchodzi wsparcie,
Które się obroni przed wyścigiem z czasem.

Przybyło nas i nie żyjemy już w strachu,
Bo wiadomo, że potrzebne jest wsparcie,
By te ważne Boże przyciąganie
Uaktywniło się w poznaniu, że Jest.

Potrzebna jest odrobina zdrowego strachu
I tego, by światło idące z góry
Pokazało, że jest imperium sługi,
A my zbyt często zbyt źle i pochopnie sądzimy.

Trzeba służyć i wiedzieć, co będzie dalej,
Bo służba się nie skończy,
Lecz będzie mocna w posłudze.

Już od poczęcia musimy rozpocząć
Nie bać historii i umieć rozeznać
Prawdziwe statystyki wszelakich krzywd.

Jeżeli istnieje taka potrzeba
To złapmy za ogon i chwyćmy za kredki,
By znów zapolować na okruszki,
Które usłuszą płacz wyrażony w obrazach.

Trzeba poczuć ten zapał
I twardo stąpać po Ziemi,
Gdzie żywiczna łza Pana Jezusa
Jest wskazówką wyjścia w stronę komfortu.

Jesteśmy jako człowiek na rozdrożu
I wiadomo, że potrzebna jest moralna odnowa,
By znów moglibyśmy być równi w pracy.

Nie myślmy co będzie w zamiast,
Bo nie o przewracanie szkolnego stolika chodzi
W poście, jałmużnie i miłosierdziu.

Musimy znów zacząć czytać, więcej czytać
Zarówno razem jak i osobno,
Bo jedni ponieśli śmierć za chleb powszedni
Inni za czytanie- BIBLII.

Nie może też być sporo o wolność i godność,
Ona musi być po prostu powszechna
I nie jak zagadka lub jakaś utopia,
Ale klarowna, zwłaszcza, że zielono nam.

Pamiętajmy, że w świetle świecy raźniej,
A przy ołtarzu kilka świec pali się,
Czuć te ciepło i widać ten blask.

Nie może coś być tylko z rozsądku,
Gdy stoi przed nami brama wolności,
A człowiek i maszyna próbują nie dać się.

Powiadają, a nawet tak jest, że psy rozumieją,
A wypowiedziane do nich słowa i nastawianie uszu
To zapewne kolejny dowód, że trzeba przestać
Nad wszelkim stworzeniem się wywyższać.

Walka kija i marchewki płynie z notatnika
I wiadomo już, że chłopiec, którego nie było
Pomoże nam pokazać, że Marnotrawny Syn
To w dużej mierze każdy z nas, tak jak i jego brat.

Musimy wrócić do domu, więc dbajmy o swe serca,
By one zawsze były jasne i czyste,
Bo najważniejsza misja jest wciąż ukryta.

A wspominając to, co ogarniają pamięci kresy
Wiemy, że przy wspólnym stole jest komfort,
Ołtarz jest stołem, a na nim świeca, która daje raźniej.

Obyśmy dożyli wielu lat, nie tylko przysłowiowe sto,
Bo zawsze jest odpowiedni czas na wzmocnienie
i dopisanie do tych rozważań kolejnych,
Niekończących się strof.

Pamiętajmy, że stres niszczy pamięć,
A nasze szafy to takie kapsuły, albo jak w Narnii.
Smaczna zupa z soczewicy daje tę moc,
Ale Bóg w swym Bożym Ciele daje więcej power-u.

Jadł ktoś chlebek bananowy?
Muszę ten pomysł sprzedać mojej mamie,
Która różne, własne przepisy i chleby opracowuje.

Tam, gdzie rośnie herbata,
Tam pojawia się prawdziwe kryterium
Oceny tego, czy nas, czy Europę można jeszcze uratować.

Serdecznie dziękuję i zapraszam ponownie :)

autor

AMOR1988

Napisany: 2019-12-31 Dodano: 2019-04-01 10:51:04

Ten wiersz przeczytano 585 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie