Świetliki

Era atomu - ku przestrodze

Świetlane oczy,
w których smutek i ból łzy toczy.
Świetliki Światło-oczów
mgliste oczodoło-powieki
niezmienne i błyszczące po-wieki.
Potrójne pary świateł oczopląsów
zwijane w kształcie sumiastych wąsów.
Nicość...
nabielanych ścian powiek,
do czasu..
az śmierć odbierze niedoszły wiek.
Trująco-niewinnie pachnące powietrze,
rozpylajace nieszkodliwe promienie.
Chodzące świetliste trupy
małe i słabe jak promienne żarówki.
To wiek -
Świetlanej przyszłości!
przyszłości, w której rozpadają się napromieniowane kości.
To wiek -
śmierci i zagłady!
Odoru nicości, promiennej ery ludzkości.

Ku czci mieszkańców i ofiar Czarnobyla

autor

Beatris

Napisany: 1996-03-04 Dodano: 2008-01-02 17:20:41

Ten wiersz przeczytano 570 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie