święto zmarłych

Święto zmarłych
Zrudziały liść tańcząc na powietrzu powoli z drzew spadał
I dzień zaduszny o zmarłych naokoło historię opowiadał
A to wszystko o tym jak trzeba czcić przodków i pamięć o nich w duszy przetrzymywać
I to ile piękna czaru i spokoju z 1 listopada wydobywać
A że data ta jest z powagą i pietyzmem wielkim obchodzona
A natura ludzka duchami niebiańskimi w pewnym stopniu zgodzona
Bo pamięć o nich zawsze w naszej psychice będzie trwała
I żal po zmarłych i nadzieja na spotkanie z nimi jest stała
Tłumy ludzi na cmentarze z naręczami chryzantem i zniczami wyruszyły
Nie tylko modlitwy ale i te dary ofiarne zmarłym w darze znosiły
A każdy wspomnienie jakieś o odeszłym bliskim w sercu skrywał
I obraz jego w życiu doczesnym i przyszłym w duszy swej skrywał
Kwiaty białe, żółte i liliowe ostrą wonią przystrojonych grobów pachniały
Nastrój i powagę święta swoim jesiennym pięknem podkreślały
Znicze tysiącem ogni cicho na mogiłach płonęły
Strzegąc cmentarzy i mówiąc że wspomnienia o odeszłych nigdy nie zginęły
A o ciemnym mroku łuna z cmentarza biła przeogromną jasnością
I wszyscy żegnali ten dzień ze spokojną nadzieją i w sercu radością
Bowiem duchy zmarłych na pewno w jakiś sposób na swoje mogiły przypłynęły
I koło pięknych chryzantem i zniczy swoją zwiewną postać owinęły
Czy im tam dobrze, przeżyciami swoimi może z nami się podzielą
I to co jest w zaświatach w naszym umyśle jak na kartach powielą
Bo jakie są zaświaty, to tajemnica dla wszystkich nieodgadniona
I może w święto zmarłych dla niektórych w pewnym stopniu przybliżona
Uczcijmy więc godnie ten dzień, niech każdy choć cząstkę duszy naszym bliskim udzieli
Darami ziemi. Modlitwą i własnym czasem z zaświatami się podzieli

autor

unglesio z Bieszczad

Dodano: 2009-11-01 19:06:17

Ten wiersz przeczytano 1021 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie