Świt
Wczesnym rankiem,
usłyszałam ptaków śpiew,
słońce wschodziło,
świat jeszcze spał,
deszczyk kończył melodię
swoją grać.
Nagle gwar i szum,
świt obudził się,
zamilkły ptaki,
odleciały gdzieś?
Kocham spokój,
piękny wschód słońca,
budząc się ze snu,
pragnę ujrzeć,
wschodzący promyk słońca.
autor
Ola
Dodano: 2013-06-23 18:33:50
Ten wiersz przeczytano 2391 razy
Oddanych głosów: 70
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (48)
Wschodzący promyk słońca- och każdy tak pragnie.:)
Dziękuję Inna. Pozdrawiam
Zanuciło mi się: "Jak dobrze wstać skoro świt..."
Piekny poranek.
Dziękuję zefir i Dorotek, kocham spokój. Pozdrawiam
i ja tak lubię :-)
budząc się ze snu,
pragnę ujrzeć,
wschodzący promyk słońca.
wiersz nosi w sobie tajemnice i przez to jest
intrygujacy :)))
piekny-pozdrawiam serdecznie
mglisty świt pełen tajemnic
czerwony wschód słońca pełen piękna
świt budzi sie nowe do życia
Piękny rozmarzony klimat. Bardzo fajny wiersz
koleżanko moja... żeś ty księżniczka czytam... nie
wiedziałam... ale ja w takim razie z niższej warstwy -
to my jeszcze koleżanki, czy już nie? :)) +
Dobrej nocki kochana:**
Dziękuję Motylku, Czatinka i nowicjuszko. Wszystkim
dziękuję. Dobranoc
...w ciszy wschód słońca jest przepiękny, jest serca
słodyczą :-) Piękny romantyczny "motyl".Zmęczona...po
pracy, a i tak "motyla" ślicznego wysłała w
błękity...Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)
Jak dobrze wstać skoro świt :)
Dziękuję. Dobranoc.
Jest i Jej Wysokość. Mamcia spać o tej porze? Dopiero
zaczyna się życie. Pozdrawiam
Córuś, ciocia dała buziaka więc ząbki i spać:))