Switanie

Noc z nieba juz gwiazdy zebrala
Sloneczko sie budzi ze snu
Zaczyna codzienna parade
Po niebie blekitnym bez chmur

W ogrodzie juz kwiaty ozyly
Dotykiem promieni zlocistych
Otwiera sie piekna gala
Zapachow, kolorow przepysznych

Malenkie kropelki rosy
Jak lzy z pieknych roz splywaja
Lecz sa to lzy radosci
Bo nowy dzien witaja

I pszczolek roj sie pobudzil
Teczowa mozajka zwabiony
Zadajac pytania kwiatom
Czy jest dla nich nektar w kielonie?

Kolibry, motyle i baki
Od pracy swoj dzien zaczynaja
Robia to w takim pospiechu
Jak by im dnia bylo malo

Skowronek zawisl na niebie
Wietrzac swe piorka w blekicie
Oznajmia wszystkim na dole
Ze budzi sie nowe zycie

Wszystko co zyje na ziemi
Slonecznej kapieli zazywa
Lapiac zlociste promyki
Cudem switanie nazywa

autor

Leslaw

Dodano: 2005-04-19 03:31:13

Ten wiersz przeczytano 837 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie