Świtanie

Niooo, smutkiem i melancholią wieje, ale w sumie tekst
fajny.

Czasem próbujemy w pamięci schować wczorajsze
przeźycia, jednak jutro przypomina nam o nich...
pozdrawiam serdecznie

Bardzo pieknyy wiersz:)

Samo życie, pozdrawiam :)

Dziękuję za wskazanie błędu. Przeoczyłam.

mariat,
odnoszę wrażenie, że sama nie wierzysz
w to, co piszesz ;)

kobito - pozbyłam się tylko tego bardziej rażącego,
gra/łka tak ostro nie kłuje w oczy. I zawsze lepiej
jak jest złego -1.

Ładnie ujęta życiowa chwila.
Z pewnością jutro będzie lepszy dzień:)
Pozdrawiam.
Marek

Poetycko opisana niezbyt miła chwila.
Też nie lubię takich sinych świtów.
Czy "wkoło" (w sensie dookoła)nie tak powinno być
napisane?
Miłego wieczoru:)

mariat,

a co zrobisz z rymem gramatycznym
gra/łka? ;)

Zgrabna pierwsza strofa i wers o szaliku ze smutku :)

"A w koło..." - w tym kontekście poprawna jest
pisownia łączna,
czyli "wkoło" albo "wokół"

"Szeptliwym głosem wołam z dna..." -
albo "szeptliwym", albo "wołam" - moim zdaniem :)

Druga strofa bardzo udana, a w pierwszej jednak
wystąpił rytm gramatyczny, można jednak go się pozbyć
przy niegroźnej inwersji.
I byłoby tak:
W powietrzu jakieś echo gra.
Może to pamięć nieposłuszna,
co zamiast milczeć, cicho łka.
A wokół tylko duszna pustka.
(i po sprawie, nie ma rymu gramatycznego).

smutny, ale bardzo mi sie podoba.

Świtanie, a do Jutra tak daleko, bo myśli utknęły
gdzieś we Wczoraj... Piękny wiersz :)

Czasem ciężko zaczyna się nowy dzień, lepiej byłoby
zostać w snach. Ładny wiersz, podoba mi się.