Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

W swoim czasie

Nie będę wielki, tylko mały,
jak pyłek co spadł na sandały.
Bo chociaż jest, to go nie widać,
i na cóż może się on przydać.

Czy kropla w morzu, kto spostrzeże,
taką drobinkę wśród wód toni.
Gdy bije falą o nadbrzeże,
to cichym klapsem pustej dłoni.

Albo śnieżynka mroźną nocą,
kryształek skrzący światłem białym.
Miliony takich czas ozłocą,
a nie ten jeden, choć wspaniały.

Też kwiat prześliczny w swej urodzie,
ścielący łąkę jak dywany.
Gdy stoi sam skryty w ogrodzie,
to pozostaje zapomniany.

Wszystko choć wielkie gdy jest małe,
znaczy niewiele w dużej masie.
Cudne, wrażliwe i wspaniałe,
przeminie łatwo w życia czasie.

autor

Grand

Dodano: 2009-07-24 10:23:43
Ten wiersz przeczytano 464 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »