SYGNAŁ....

Puszczam sygnał: iiiiiiiiiiitttttt,iiiiiiiittttt!

Ciągle zerkam na telefon!
Lecz on dalej milczy natrętnie! Nie wytrzymam! Co mam zrobić?
Ja tak bardzo Ciebie kocham i nie mogę tak wytrzymać!
Boże proszę pobłogosław!!! Niech się do mnie znów odezwie.
I wciąż czekam(na zbawienie) ale Ciebie nic nie rusza , że tak bardzo teraz cierpię.....w telefonie cicha głusza.
Siedzę cicho,niespokojnie..
podsłuchuję coś pod drzwiami. Słyszę tylko wolne kroki które się zbliżają.
I w głębi serca mam nadzieję,że to Ty ku mnie zmierzasz,
oddech wstrzymuje by po chwili się przekonać ,żę nie do mnie głos prowadzi.
W zimnym kącie siedzę skulona i skulone też me serce...pragnąc by tą ścianą były Twe ramiona.
Drobna,kryształowa łezka spływa lekko po policzku.
I rozbija się o ziemię.
Już nie złapiesz w swoje ręce mokrych odrobinek wielu.
W rękach moich drganiami spowiłych...telefon nie dzwoni.
Już nie mam siły....tak Cię kocham

Kocham Miły!

autor

JA007

Dodano: 2006-07-25 14:21:24

Ten wiersz przeczytano 766 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie