Sylwester. Proza długa:)

Jest to mój debiut tu, jeśli chodzi o prozę. Proszę o wyrozumiałość i komentarze.

Zimny grudniowy wieczór, ona w swojej cieplutkiej kuchni pali papierosa, za oknami zacina deszcz, płacze i płacze niebo, krople dzwonią, dudnią. Na kuchennej półce lśnią symetrycznie ustawione kieliszki, różne, ale i takie do szampana, zawiesiła na nich wzrok. Sylwester -Pomyślała, jaki on będzie tego roku?

Miała lat siedem, była wesołą i mądrą dziewczynką, uwielbiała słuchać opowiadań babci, jej tylko znanych wierszy które, pamiętała ze szkoły podstawowej, piosenek. Potrafiły tak siedzieć godzinami i gadać. Babcia była azylem który, chronił.

Ona wiedziała że to szczególny dzień, rodzice krzątali się po domu jak oszalali, matka czesała się przebierała, malowała paznokcie, ojciec latał od rana po sklepach a zapachy z kuchni były bardziej intensywne niż w święta.
-Córciu! Dziś Sylwester będzie mnóstwo gości -Powiedziała matka i zniknęła w korytarzu.
Zapach perfum snuł się za nią jak słodka niewidzialna mgła. Do dziś pamięta ten zapach. Posmutniała, goście-To i wódka i wino i szampan. Była nieduża ale rozumiała już że po alkoholu matka i ojciec nie kochają się wcale tak bardzo, wręcz odwrotnie. Każde picie w domu niosło za sobą niemiłe sytuacje. Bała się. Jednak szybko przestała o tym myśleć i poleciała do swojego pokoiku bawić się w bibliotekę ,oczywiście w swoich nowych jasno-brązowych adidaskach które dostała pod choinkę. Tak je kochała, że potrafiła w nich spać.

Goście zaczęli się schodzić, muzyka grała bardzo głośno, zapach szynki, ogórków konserwowych pomieszany z ciężką wonią perfum, wódki i bigosu. Siedziała na parapecie, białe czapy na samochodach, bajkowo i wolniutko spadające płatki śniegu. Patrzyła na kota który schował się pod ganek. A to kot sąsiadki Zośki. Dochodziła północ ale nie było toastów, choć za oknami niebo rozświetlały kolorowe fajerwerki to tu, w jej domu działa się tragedia. Za dużo wódki za dużo złych emocji, słów okropnie przykrych, rękoczynów. Matka i ojciec, kłócą się, znowu...-Pomyślała i uciekła do babci na dół, by nie słyszeć czego nie rozumie a jednak boi się.
Babcia zrobiła herbatę, słodką rumiankową, opowiadała historię której ona wcale nie słuchała.

Pogotowie, hałas, krzyki zamieszanie, ojciec nałykał się tabletek, zabrali go do szpitala, a matka?
Matka piła i bawiła się nadal do białego rana, to było dla niej przerażające. Mała dziewczynka która bała się o swojego ojca, bała się że on umrze, że go już nigdy nie zobaczy. Nie spała tej nocy. Było ciemno, dochodziła szósta rano. Ubrała swoje nowe adidaski, brązowy kożuszek i pobiegła na mszę do kościoła, modlić się by tato wyzdrowiał. Zabrała ze sobą wszystkie oszczędności jakie miała, by ofiarować na tacę, aby tatuś wyzdrowiał i wrócił, wrócił żywy do domu.

Od tamtej pory nie znosiła Sylwestra, choć ojciec wyzdrowiał, kolejne lata mijały podobnie. Wszystkie święta gdzie pojawiał się ON ten zły-alkohol, były do d..y.
Jako kobieta nie czuła tej całej magii świąt ani ekscytacji, ani podniecenia związanego z nocą Sylwestrową .Nie lubiła tego, zwykle pracowała. Inni dziwili się, mówili: -Jak można nie lubić Sylwestra? Coś masz z głową kobieto, to taki jedyny wspaniały dzień w roku, taki wyjątkowy i wesoły. A jednak-Myślała, nie dla każdego.

Mimo to ostatni Sylwester był inny, w ten tak bardzo nielubiany przez nią dzień przyszła na świat jej córeczka. Los tak chciał by od tamtej wspaniałej chwili, poszły w zapomnienie złe wspomnienia, smutki i strach. Los tak chciał by od teraz każdy Sylwester w jej życiu był już tylko wyjątkowym i radosnym dniem.

Zamyśliła się bardzo, obudziło ja radosne wołanie: - Mniam, mniam.
Pobiegła do pokoju gdzie w łóżeczku ,czekała na nią błękitnooka roześmiana blondyneczka.
-Witaj słońce.
-Kochanie, niedługo twoje urodzinki, na pewno będą wyjątkowe!

autor

gwiazdanocy

Napisany: 2011-12-08 Dodano: 2011-12-09 00:11:00

Ten wiersz przeczytano 544 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie