symbol symbolu

Hermetycznie zamknięty chaos poszukiwań.

Nad skrawkiem wyobraźni nieoczytany-ej
Istnieje zagadkowy wspomnień
Końca lat osiemdziesiątych
Swojego dzieciństwa w Baśni Leśmiana
Nad z a r u d z i e c k i m pniem

W oddali łąki szumiących zapachów skoszonej trawy


Wcześniej góra z poziomkami
I s e n małego człowieka
Sześciolatka o nieśmiertelności swojego imienia
O nieśmiertelności cząstek chaosu
Jako całego wszechświata


Przecież to wszystko fikcja
Cierpienie ból i rozpacz.

Przecież to tylko chwila o której wszechświat
Wcale nie pamięta.

Człowiek jest nieobecny
Człowiek jest niczym dla świata
Dla kosmosu człowieka nie ma

Musiał więc wymyślić sobie BOGA
Aby w niego NIE WIERZYĆ

Musiał oddać w nie-pamięć
Każdą sekundę nazywając po imieniu
własnym -c i e r p i e n i e m-

przecież to wszystko fikcja
tak naprawdę ziemia nie ma racji
istnienia
a człowiek stwarzając cywilizację swojego gatunku
zapomniał o jednym

że na pewno NIE UMRZE.

------------------------------------
------------------------------------
więc gdzie w takim razie pozostanie?

Na papierze zapisanych liter.

autor

RadosławParol

Napisany: 2009-11-21 Dodano: 2018-10-04 21:34:43

Ten wiersz przeczytano 378 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie