Synowie sztormu, córy burzy

Trupi chłód wieje z zachodu w mą twarz.
Dziś wielka bitwa odbyła się tam.
Setki mych braci, setki mych sióstr,
Z okrzykiem na ustach bronili swych chat.

Gdy słońce wpadało w ramiona zła
Gdy Ziemia tuliła swe dzieci do snu.
Ja pod naporem fantomów mroku
Spałem spokojnie wśród ciemnych pól.

Synowie sztormu, córy burzy
Usłyszcie mój lament, poczujcie mój ból.
Synowie sztormu, córy burzy
Wznieście swe miecze, wygramy ten bój.

Wyznaczone przez przeznaczenie życie me.
Nie mogłem znaleźć celu przede mną.
Stracony na wieki wśród chaosu pól
Nie potrafiłem podnieść oczu na wrogów mych.

Wyzwolony od lęków i zmartwień.
Pełen gnuśności i straszliwej nieświadomości.
Nie słyszałem ryku sztormów,
Nie czułem groźby burz.

Synowie sztormu, córy burzy
Usłyszcie mój lament, poczujcie mój ból.
Synowie sztormu, córy burzy
Wznieście swe miecze, wygramy ten bój.

Dziś znam mój grzech i winę mą.
Krew ścieka po rękach mych gęstym strumieniem,
Karmi Pana Zniszczenia ssącego dusze.
Pozbawiony uczuć i prawd szukam wytchnienia.

Zemsta mą jedyną nadzieją staje się,
Przesiąka mego ducha do głębin,
Nie daje spokoju, nie daje odetchnąć mi,
Przypomina przeszłość, ukazując dawnych wrogów mych.

Synowie sztormu, córy burzy
Usłyszcie mój lament, poczujcie mój ból.
Synowie sztormu, córy burzy
Wznieście swe miecze, wygramy ten bój.

Sięgam po miecz: chwałę i zwycięstwo,
Sięgam po ogień: śmierć i oczyszczenie.
One mą jedyną, świętą bronią są.
Nimi dokonam zemsty niszcząc zło.

Trupi chłód wieje z zachodu w mą twarz.
Dziś wielka bitwa odbyła się tam.
Setki mych wrogów pod mieczem mym padły,
Setki mych wrogów spalę jeszcze dziś.

Synowie sztormu, córy burzy
Usłyszcie mój lament, poczujcie mój ból.
Synowie sztormu, córy burzy
Wznieście swe miecze, wygramy ten bój.

Czara mej zemsty pełna po brzegi już jest.
Dość śmierci, dość strachu, nie bójmy się już.
Zemsta ma dokonała się.
Trupi chłód wieje zewsząd w mą twarz.

Synowie sztormu, córy burzy
Usłyszcie mój lament, poczujcie mój ból.
Synowie sztormu, córy burzy
Wznieście swe miecze, wygramy ten bój.
Synowie sztormu, córy burzy
Weźcie mnie z sobą, do gwiazd i nieskończoności pól.

autor

draco

Dodano: 2004-06-29 00:03:21

Ten wiersz przeczytano 650 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie