Syreni czar
W szumie fal zaklęty syren śpiew
Wołają żeglarzy
W pełnym morzu gdzie statki na falach, one
na skałach
Wabią na zgubę
Wabią w toń morza
One czaruję magicznym ogonem
One pewne swojego wdzięku
A podróżnicy z Bałtyku jak w transie
zaklęci
Wsłuchani w głos dziewczyny
Magią wzywają
Na pewną śmierć
Ratunku nie ma
W blasku zachodzącego słońca lśni syrenia
łuska
Delikatna melodia śpiewu niesie się po
wodzie
Bursztynowe włosy
Świecąca łuska
A serce z kamienia
Które nigdy nie pęknie i nie pozna
prawdziwej miłości
Bo syreny rozkochują
Uwodzą i kuszą
Zawsze na dno wielkiej wody
Więc uważaj młody chłopaku na rybi czar
Bo może cię zgubić
Odwrotu nie będzie
Komentarze (3)
Ciekawy.Pozdrawiam.
bardzo ciekawy wiersz pozdrawiam
Ten czar odrywa od drapiących przemyśleń, tak jakby
najdoskonalszym lekiem był.